donderdag 16 december 2010

Jij

Die perzikzachte wangen vragen om een kus
De nectarine vol met zoete liefde maakt me weer bewust
Ze laat me niet met rust, maar goed ook
Zonder haar sta ik buitenspel en voel me doelloos
Jij...bent op het juiste veld
Ik? Ik ben uitgeteld, ik luister wel maar reageer niet
Ik som alles op en heb niets anders dan eerbied
De hele wereld hoort me, maar dat laat me koud
Perfectie is jouw enige expressie, een volmaakte vrouw
We worden samen oud op jonge leeftijd
Een verbonden eenheid, ondanks de afstand
Ik denk aan je, hou van je zonder dat ik me vastklamp
Ik ben een doemdenker, alleen jij herkent de tendens
'N lach van jou maakt mij een gelukkig mens

Ik ben weer begonnen met schrijven

Ik ben weer begonnen met schrijven
Maandenlang niets op papier
Gedachten leeg,ik zweeg
Mijn pen zonder inkt, mijn linkerhand roerloos
Geen letter, geen woord, geen zin
Binnen in steeds boos
Woedeaanvallen gepaard met tranen van agressie
Zo veel ideeën, zo veel gevoelens
Maar geen verbale expressie
Ik ben weer begonnen met schrijven
Ik ben terug, niet terug van weggeweest, want ik was nooit hier
De deur was nooit open of dicht, gewoon even op een kier
Niets was me raakte, inspiratie mijn grootste vijand
Maakte ooit werk van mijn talent, nu al tijden in de bijstand
Tot vandaag, ik zag haar....lopen, haar aura onaantastbaar
Ik weet het nu al, ik mag haar, voor haar staat mijn hart klaar
Vindt ze vast raar, lach maar, maar wacht maar
Ooit zullen we samen zijn, een prachtbaar
Had je nooit gedacht maar, trouw zal ik je blijven
Een blik die het me deed, ik ben weer begonnen met schrijven